„Jako zawodnik nie myślisz o widowni ani o tym, jak udawać, że się bawisz, nie robisz show”
W tej chwili jest tak wiele powodów do optymizmu w camogie. Kilkenny i Tipperary stają naprzeciw siebie w podwójnym meczu hurlingu w Croke Park, co jest kuszącym spojrzeniem na zintegrowaną przyszłość.
Tymczasem gra toczy się w niespotykanym dotąd tempie i z niespotykaną dotąd fizycznością, co pokazuje najwyższe umiejętności graczy na niespotykanym dotąd poziomie.
Jest to spowodowane chęcią graczy, by zmaksymalizować swój potencjał, ale nie byłoby to możliwe bez elitarnego mentoringu i usług wsparcia. Widok Briana Dowlinga, który udowodnił, że osiągnął taki sukces, jest mile widzianym potwierdzeniem poziomu coachingu dostępnego na poziomie międzyokręgowym.
Kto inny? – Ann Downey zaangażowała byłego miotacz z Kilkenny na stanowisko trenera, mając na myśli jego sukcesję, będąc pod wrażeniem tego, co zrobił z O'Loughlin Gaels.
Kiedy przejął stery w 2020 r., było to w czasie, gdy niektóre wielkie nazwiska zakończyły swoją służbę w czerni i bursztynie, a obecna kapitan, Katie Power, była kontuzjowana. Ludzie skreślili Stripeywomen, ale oni rozkoszują się tym, że sceptycy wyglądają głupio przed Nore.
Dowling i grupa ekspertów, w skład której wchodzili obecny menadżer i trener Tommy Shefflin i Pat O'Neill, zaprosili do współpracy takie zawodniczki jak Katie Nolan, Mary O'Connell i Aoife Norris. Aoife Doyle wróciła po przerwie, a Laura Murphy zaczęła się bardziej angażować.
W swoim debiucie wygrali All-Ireland, a finał rozegrał się w niemal pustej siedzibie głównej w czasach pandemii.
Dwa lata później nastąpiły kolejne zmiany. Murphy ugruntował swoją pozycję wraz z siostrami Fitzgerald, Steffi i Tiffanie oraz Michaelą Kenneally. A Puchar O'Duffy'ego ponownie zawitał do Marble City.
Dowling robi teraz furorę jako menedżer drużyny hurlingowej, po tym jak doprowadził Kildare do najwyższej ligi po oszałamiającym zwycięstwie w Pucharze Joe McDonagha.
Murphy jest klubową koleżanką, która uzasadniła pokładane w niej zaufanie serią doskonałych występów. Jej oszałamiający gol w półfinale All-Ireland przeciwko Galway w 2022 roku na długo pozostanie w pamięci, a po tym, jak czekała, aż skończy 25 lat, by zostać regularną, jest teraz postacią totemiczną.
Dla niej jako zawodniczki Gaels, Kilkenny i camogie obserwowanie rozkwitu Dowling jest powodem do dumy.
„To naprawdę niesamowite” – mówi Murphy. „Było nas wielu w Croke Park, poszliśmy wcześnie, żeby obejrzeć grę Kildare i wesprzeć Briana. Bylibyśmy bardzo, bardzo dumni z niego i jego osiągnięć, bo wiem, że jest, kiedy odnosimy sukcesy.
„To, co Brian zrobił dla Kilkenny camogie, jest niesamowite. Myślę, że wprowadził nas na nowy poziom, a fakt, że ktoś o jego standardach jest z nami, bardzo wiele znaczy dla camogie. A to, że potem to robi i odnosi sukcesy, które osiągnął od tamtej pory, czy to w St Kieran's (College), czy w Kildare, pokazuje, jaki kaliber ma osoba zaangażowana w camogie.
„To samo dotyczy teraz Tommy’ego, który był zaangażowany, gdy Brian tam był. Był zaangażowany w hurlerów Ballyhale seniorów, gdy wygrali All-Irelands. To niesamowite mieć zaangażowanych ludzi takiego kalibru. To może tylko popchnąć grę do przodu”.
Dowling ze swojej strony już wcześniej wspomniał autorowi tego tekstu o swoim podziwie dla Murphy, jej skrupulatnym podejściu do przygotowań, całkowitym poświęceniu i zaangażowaniu w samodoskonalenie, stawianiu na drużynę ponad jednostkę, zamiast ciągłego o niej mówienia, a także o jej całkowitym braku użalania się nad sobą, gdy walczyła o przebicie się do drużyny.
Takie cechy czynią z niej naturalnego mentora, a ponieważ kuzynki Walshów, Miriam i Grace, a także Julianne Malone, przeszły na emeryturę w tym roku, nauczycielka języka irlandzkiego i historii w St Colmcille's Community School w Knocklyon, w hrabstwie Dublin, awansowała na stanowisko kierownicze.
28-latka podjęła się nawet roli wolnej zawodniczki, kontynuując dobrą passę w tej kategorii wiekowej, ponieważ Gaels zdobyli w zeszłym roku tytuł mistrza hrabstwa w kategorii średniodystansowej,
Według danych @GaelicStatsman na X, Murphy znajdował się w pierwszej dziesiątce najlepszych strzelców w rozgrywkach Glen Dimplex All-Ireland seniorów przed wczorajszym ćwierćfinałem pomiędzy Waterford i Clare, zdobywając 18 punktów, w tym 13 z piłek zagranych.
„Jest nas grupa w podobnym wieku i mieliśmy szczęście, że kiedy dołączyliśmy do zespołu, w drużynie było starsze pokolenie zawodniczek, takie jak Collete Dormer, Grace Walsh i Denise Gaule.
„Tak właśnie działają zespoły. I to jest po prostu ewolucja, kiedy te dziewczyny idą dalej, a ludzie muszą wtedy wkroczyć do akcji. I przypuszczam, że to się działo stopniowo przez ostatnie kilka lat, a te role przywódcze były po to, aby je obsadzić. Teraz jest dobra grupa podstawowych graczy, którzy byli może zawodnikami na marginesie kilka lat temu, a teraz wkroczyli, aby przejąć te role przywódcze w zespole.
„Byłbym w wolnych na poziomie klubowym. Mieliśmy wystarczająco dużo szczęścia, wygraliśmy finał okręgowy dla średniozaawansowanych, więc mając tak długi bieg, uderzając kilka z nich, byłbyś pewny siebie. A potem, gdy Aoife (Prendergast) doznał kontuzji w ciągu roku, uderzałem go wtedy dla Kilkenny.
„Ale, znowu, spójrz, trudno jest wejść w tę rolę… kiedy były tam takie osoby jak Denise Gaule i Anne Dalton, to była ich praca. A potem Aoife wypełniła buty Denise Gaule, ale kiedy Aoife się zraniła, zaczęłam kilka razy uderzać”.
W zeszłym roku Murphy brał udział w dorocznym meczu Hurling For Cancer, imprezie charytatywnej organizowanej przez legendy wyścigów konnych, Jima Bolgera i Davy'ego Russella, podczas której zebrano ponad 1,6 mln euro na badania nad rakiem. W tym roku mecz odbędzie się 18 sierpnia w Netwatch Dr Cullen Park.
Dzielenie boiska z takimi gwiazdami hurlingu, jak TJ Reid, Tommy Walsh, Patrick Horgan, Tom Morrissey, Peter Duggan i Con O'Callaghan, żeby wymienić tylko kilku, a także przebywanie w towarzystwie takich legendarnych postaci, jak Brian Cody, Jimmy Barry Murphy, Cyril Farrell i Liam Griffin, a także osobistości z innych sportów, takich jak Bernard Dunne, Willie Mullins, Sonia O'Sullivan, Rachael Blackmore i Shane Long było wspaniałym doświadczeniem, a jednocześnie pozwalało zebrać ogromne środki na szczytny cel.
„To było wspaniałe. To po prostu taka miła rzecz być częścią tego. To cudowna okazja, a nawet spotkanie z resztą zaangażowanych osób, zawodników hurlingu, ale nawet ludzi z innych sportów. Wspaniale było tam być i pomóc zebrać pieniądze i zwiększyć świadomość na temat sprawy, to było wspaniałe”.
Dziś atmosfera w Croke Park będzie zupełnie inna. Kilkenny przegrało z Waterford w pierwszej rundzie fazy grupowej, a także z Galway, ale zemściło się na drużynie z Dublina, która pokonała je w ćwierćfinale mistrzostw 12 miesięcy temu, aby zapewnić sobie awans do fazy pucharowej.
A opozycja graniczna czyha na wrzut o 14:30 [na żywo na RTÉ2]. Półfinał hurlingu również w programie, co jeszcze bardziej podsyciło poczucie oczekiwania.
„Tam jest prawdziwa rywalizacja z Tipp, biorąc pod uwagę, że są naszymi sąsiadami. Kiedy Limerick przegrali w hurlingu, pojawiła się możliwość, że w półfinale zmierzą się Kilkenny-Tipp. Myślę, że ostatni raz spotkali się w finale All-Ireland w 2019 r.
„I to jest świetne dla camogie, że to podwójny mecz z tymi samymi dwoma drużynami. Miejmy nadzieję, że będzie świetna publiczność i ludzie przyjdą i będą wspierać dwie drużyny camogie.
„Jako gracz nie myślisz o tłumie ani o rozwijaniu camogie, robieniu show czy czymś takim. Przez cały rok twoim zadaniem w tym dniu jest próba skupienia się na przekroczeniu linii. Musisz oddzielić te dwie rzeczy.
„Ale cała praca włożona w promowanie gry, wspaniale jest widzieć, że coś takiego się łączy. I że kibice będą mogli zobaczyć camogie i hurling, nie musząc przegapić żadnego z nich. To świetne dla rodzin, a szczególnie dla młodych dziewcząt”.
The 42
